
تبریک می گویم! شما ارسال رایگان دارید
در روش های تبلیغات محیطی باید به این موضوع دقت کرد
پوشاک همانگونه که از نامش پیداست می تواند به عنوان پوشش و محافظ در برابر عناصر مختلف ، سطوح ناهموار، گیاهان ایجاد کننده بثورات پوستی ، گزش حشرات ، تیغه ها و خارها با ایجاد مانعی بین پوست و محیط محافظت کند. لباس ها می توانند در برابر سرما یا گرما عایق شوند و می توانند مانعی بهداشتی ایجاد کنند و مواد عفونی و سمی را از بدن دور نگه دارند. همچنین از بدن در برابر پرتوهای زیان بار خورشید مثل اشعه ماورا بنفش محافظت می کند. لباس جنبه های فصلی و منطقه ای دارد به طوری که الیاف نازک و لایه های کمتری از لباس معمولاً در مناطق گرمتر و فصول گرم سال نسبت به مناطق سردتر پوشیده می شود.
به گفته باستان شناسان و مردم شناسان ، اولین لباس ها احتمالاً از جنس خز ، چرم و یا حتی برگ یا چمن بوده باشد که دور بدن را با آن می پوشاندند. البته اینها همگی استنباط است، زیرا مواد لباس در مقایسه با مصنوعات سنگی ، استخوانی ، پوسته ای و فلزی به سرعت خراب می شوند. باستان شناسان سال 1988 در روسیه نزدیکی “Kostenki“ بقایایی از سوزن دوخت لباس، ساخته شده از استخوان و عاج را با قدمت حدود 30 هزار سال شناسایی کرده اند. همچنین در یک غار باستانی واقع در جمهوری گرجستان آثاری از لباس کتان را با قدمت 34000 سال قبل از میلاد پیدا کرده اند.
لباس از مواد بسیار متنوعی ساخته شده است ، از چرم و خز گرفته تا پارچه های بافته تا الیاف طبیعی و مصنوعی ، به صورت های مختلف و در فرم های ساده ، ارزان ، گران و مجلل. از پوست و خز حیوانات بیشتر در دوره های ماقبل روز استفاده می شد اما هنوز هم طراحان از آن استفاده می کنند و جزء کالاهای گران قیمت است. اگر چه بسیار کمتر از گذشته از خز و پوست حیوانات استفاده می شود ، اما باز هم از نظر کمپین های حقوق حیوانات و آزادی حیوانات، بی رحمی و کاری ظالمانه تلقی می شود.
در برخی از فرهنگ ها ، مانند مردمان نواحی سردسیر کره زمین به ویژه نواحی قطبی یا نزدیک به قطب، به طور سنتی لباس خود را کاملا از پوست آماده و تزئین می کنند. فرهنگهای دیگر چرم و پوست را با پارچه تکمیل یا جایگزین می کنند و لباس و پوشاک را از الیاف مختلف حیوانی و گیاهی از جمله پشم ، پارچه ، پنبه ، ابریشم و… می بافند یا می دوزند. در دوران های قدیم ساخت پارچه با دست یک فرآیند خسته کننده، زمان گیر و انرژی بر به حساب می آمد که شامل ساخت الیاف ، ریسندگی و بافندگی بود.
روز نمونه های بسیاری از قوانین اینگونه ارائه می کند که به موجب آن، گروه های خاص، پوشش های خاصی نیز داشتند. در جوامع مدرن امروزی، در عوض موقعیت اجتماعی با خرید کالاهای نادر یا لوکس و گران قیمت نشان داده می شود که فقط افراد دارای ثروت یا موقعیت بالا از عهده هزینه های آنها برمی آیند. همچنین در هر جامعه پزشکان، پرستاران، مکانیکان، روحانیان و … لباس و پوشش مخصوص خود را دارند.
لباس و پوشاک فرهنگی و قومی از شیرین ترین و پر بحث ترین موضوعات در فرهنگ هر قوم و ملتی است. انسان ها ممکن است در موارد خاص یا در نقشها یا مشاغل خاصی لباس قومی یا ملی خود را بپوشند . به عنوان مثال ، بیشتر مردان و زنان کره ای لباس های سبک غربی را برای پوشیدن روزانه به کار گرفته اند ، اما همچنان در مناسبت های خاص مانند عروسی و تعطیلات فرهنگی از لباس های سنتی خود استفاده می کنند. همینطور مردمان چین، ژاپن، هند، عرب ، اسکاتلندی و … هرکدام لباس ملی و فرهنگی خاص خود را دارند. در ایران نیز لباس های فرهنگی و قومی فراوانی داریم مانند لباس مردم لُر و بختیاری، لباس مردم خطه شمال و گیلان، لباس مردم سیستان و بلوچستان و همچنین لباس کُردی که خود دارای روز جهانی است ( 10 مارس روز جهانی لباس کُردی).
معمولا اکثر فرهنگ ها دارای تمایز جنسیتی در لباس پوشیدن هستند. در هر فرهنگی تمایز جنسیتی لباس مناسب با چهار چوب ها، قوانین، دین و عرف آن فرهنگ است. تفاوت لباس برای هر جنس در سبک لباس ، رنگ لباس ، پارچه و انواع آنهاست.